Motyw Zmartwychwstania Pańskiego to częsty temat ikonograficzny w sztuce europejskiej. Jak mówi historyczka sztuki doktor Marta Gudowska z Radia Lublin, pierwsze przedstawienia Chrystusa wychodzącego z grobu pojawiły się w XII wieku.
CZYTAJ: Bęben oznajmi Zmartwychwstanie. Niezwykła tradycja w Lubelskiem
Wcześniej motyw Zmartwychwstania występował się, ale niejako ukryty w innych przedstawieniach okołopasyjnych, na przykład w „Noli me tangere” (przedstawienie Chrystusa, ukazującego się po zmartwychwstaniu Marii Magdalenie – red.) albo „Trzech Mariach u grobu”. – Natomiast już od XII wieku w cyklach pasyjnych pojawiają się sceny dotyczące ściśle Zmartwychwstania. W średniowieczu miały one formę symboliczną, ale unaoczniającą prawdę wiary ludziom, którzy byli niepiśmienni. W miarę rozwoju renesansu, a następnie pojawienia się kolejnych epok w sztuce, malarze różnie do tego podchodzili. Przykładem może być tu Piero della Francesca – malarz ten precyzję geometrii połączył z narracją humanistyczną i wyszło mu coś pięknego – opowiada Marta Gudowska.
Więcej na ten temat będzie można usłyszeć na antenie Radia Lublin w Wielką Sobotę w audycji Marty Gudowskiej i Pawła Błędowskiego „Dzień przed i zmartwychwstanie” od godziny 14.00 do 15.00.
POSŁUCHAJ PODCASTU:
Zdolne Szelmy
LilKa / opr. ToMa
Fot. Na zdj. Piero della Francesca – „Zmartwychwstanie”, fot. wikipedia.org
