Pięć lat temu odszedł Romuald Lipko – współzałożyciel legendarnego zespołu Budka Suflera, autor i współautor wszystkich hitów zespołu. Komponował także dla wielu polskich gwiazd.
O twórczości artysty opowiada w swojej relacji Dariusz Turecki.
Gdy 12 lutego 2020 roku media – i te tradycyjne, i społecznościowe – obiegły setki zdjęć wypełnionej po brzegi archikatedry, zespołu Budka Suflera wykonującego po zakończeniu nabożeństwa „Czas ołowiu”, kilkudziesięciu autokarów z żałobnikami zmierzającymi na cmentarz i nieprzebranych tłumów na nekropolii przy ul. Lipowej, ktoś z drugiej strony świata, nieznający zupełnie polskich realiów, zapytał mnie: kim był ten człowiek? kto to umarł? W najkrótszych słowach wyjaśniłem, że to urodzony w Lublinie największy kompozytor polskiej muzyki rozrywkowej. Bo rzeczywiście, poza macierzystym zespołem Budka Suflera, dla którego skomponował znakomitą większość repertuaru, tworzył także dla Anny Jantar, Izabeli Trojanowskiej, Urszuli, Zdzisławy Sośnickiej. Te nazwiska fani zmarłego potrafią wymienić jednym tchem, ale Romuald Lipko komponował także dla Ireny Jarockiej, Michała Hochmana, Maryli Rodowicz, Andrzeja Cierniewskiego, Piotra Polka, Eleni, Dariusza Kordka, Małgorzaty Kożuchowskiej, Luizy Staniec, Krystyny Prońko, Barbary Sikorskiej czy pierwszej damy polskiej piosenki, Ireny Santor. I nie jest to bynajmniej zamknięta lista artystów, dla których tworzył Romuald Lipko.
POSŁUCHAJ: Czesława Borowik „Dom z jaskółczym gniazdem”
– Zawsze miałem nadmiar kompozycji, nad możliwością ich wykorzystania – mówił Romuald Lipko w wywiadzie, którego udzielił Dariuszowi Tureckiemu w lipcu 2016 roku. – Budka była zespołem o bardzo określonym profilu muzycznym i takiej twarzy. Mimo że ta twarz się zmieniała, to niemniej jednak to była Budka Suflera, która miała w sobie jakąś powagę, dostojność. Natomiast działalność poza zespołem dawała mi możliwość lżejszego potraktowania rzeczy. Piosenki, które napisałem dla Urszuli, Izabeli Trojanowskiej, dla nieżyjącej niestety Ani Jantar – one są dzisiaj w kanonie polskich przebojów. Chętnie słuchane, chętnie odtwarzane. A to, że przyniosły po drodze kariery, to chwała im za to, tym poszczególnym wykonawczyniom. Okazuje się, że ta reguła jednak jest prawdziwa, że dobra piosenka – stwierdzam fakt, nie chwaląc się, bo po latach można powiedzieć, że one stały się czymś bardzo znanym i lubianym – że te rzeczy były napisane właściwie, właściwie podane i niejako zostały wchłonięte przez taką – dzisiaj mówi się – „chmurę”. A to była taka psychologiczna chmura, gdzie w społeczeństwie mówiącym tym samym językiem, ileś utworów staje się ikonami, czymś lubianym, uwielbianym, do czego się wraca, co na koncertach jest chwalone, oklaskiwane i witane niekiedy głośnym aplauzem.
Pierwszym popowym przebojem, który skomponował Romuald Lipko, była piosenka napisana dla Anny Jantar w roku 1979. Był to utwór „Nic nie może wiecznie trwać”.
– Podjąłem się stworzenia dla niej dwóch czy trzech utworów na początek. Tak się prywatnie umówiliśmy – opowiadał Romuald Lipko. – Mieliśmy ze sobą bardzo fajne, koleżeńskie porozumienie. Umówiliśmy się, że jeżeli znajdziemy jakiś wspólny mianownik jej oczekiwań i propozycji muzycznej, to pokontynuujemy to dalej i zrobimy jakiś większy projekt, typu album. Taka była umowa. Utwór „Nic nie może wiecznie trwać” stał się absolutnym bestsellerem, został piosenką roku 1979. To dobrze rokowało i właściwie śmierć Ani przerwała bardzo dobrze zaczynione ciasto, gdyby ono zostało upieczone, to byłoby naprawdę, co wspominać i czego słuchać.
CZYTAJ: 5 lat temu zmarł współzałożyciel Budki Suflera Romuald Lipko [ZDJĘCIA]
„Nic nie może wiecznie trwać” to jeden z tych przebojów, które skomponował Romuald Lipko, a który pozostanie chyba na zawsze w historii polskiej muzyki rozrywkowej.
Romuald Lipko urodził się w 1950 roku w Lublinie. W 2014 roku został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Na cześć artysty Muszla Koncertowa w Lublinie nosi imię Romualda Lipki. Kompozytor zmarł 6 lutego 2020 roku.
DT / opr. WM
Fot. archiwum Radia Lublin