Morska bryza, odgłosy stąpania po mokrym piasku, szum fal i zapach ryb – to wszystko można odczuć, zatrzymując się chociaż na chwilę przy obrazach Alfreda Guillou. Malarz zabiera nas do Bretanii, ale zanim tam dotarł i trochę namieszał, powiedzmy, że trochę wody upłynęło. Zapraszają dr Marta Gudowska i red. Paweł Błędowski.
Słowniczek dla zagubionych i głodnych wiedzy:
– akademizm w malarstwie: rozwijał się od XVII – postulowano wówczas, że sztuka jest dziedziną intelektu (rządzą nią więc zasady), a nie rzemiosłem, a jej głównym celem jest osiągnięcie piękna; w XIX w. nurt ten kształtował się pod opieką oficjalnych instytucji państwowych: akademii artystycznych, urzędowego mecenatu, salonów wystawowych; akademizm miał przekazywać idee, idealizować naturę – najbardziej ceniono tematy historyczne, mitologiczne i religijne
– naturalizm w malarstwie: powstał w 2. poł. XIX w.; nurt, w którym dąży się do fotograficznego ukazania natury – dokładna obserwacja ale bez oceniania i komentowania; człowiek jest pokazany jako jednostka zdeterminowana przez otoczenie, pochodzenie
– salon: wystawa zbiorowa, prezentująca aktualne trendy w sztuce; najbardziej prestiżowym był Salon paryski; te sformalizowane organizowane były regularnie, stając w opozycji do tych organizowanych niezależnie; w powiązaniu z salonami rozwinęła się krytyka artystyczna
Zdjęcie do pooglądania:
– https://artsandculture.google.com/asset/adieu/VwEoYlHnhpveJQ?hl=en
MG/PB
Fot. www.wikipedia.org
Fot.
