W Muzeum Narodowym w Lublinie od dzisiaj można oglądać wystawę „Co babie do pędzla?!” Artystki polskie 1850-1950. Jest to zbiór kilkuset dzieł takich artystek jak Zofia Stryjeńska, Olga Boznańska czy Wanda Chełmońska.
Kobiety żyjące pod zaborami nie miały dostępu do edukacji akademickiej, a ich artystyczne ambicje były lekceważone. Dopiero na początku XX wieku sztuka kobiet zaczęła być postrzegana jako niezależne zjawisko i zdobywać uznanie.
– Artystki podczas swojej działalności całkiem dobrze sobie radziły, to późniejsze lata to zmieniły – mówi Bożena Kasperowicz, kustosz Muzeum Narodowego w Lublinie i kuratorka wystawy. – Tzw. kanon, który zafunkcjonował w historii sztuki czy w muzealnictwie, sprawił, że mniej ceniło się twórczość artystek. Na pewno nie jest to sprawa jednoznaczna. Twórczość kobiet z racji względów obyczajowych, społecznych, z racji funkcji nałożonych na kobiety była mniej ceniona.
– Zbudowaliśmy artystyczny świat na dwóch salach – mówi Katarzyna Mieczkowska, dyrektor Muzeum Narodowego w Lublinie. – Łącznie zajmują ponad 700 metrów kwadratowych, a udało nam się zgromadzić w tym samym czasie, w tym samym miejscu 521 obiektów. Myślę, że takiej wystawy jeszcze w Polsce nie było. Historia sztuk dzięki temu wydarzeniu będzie pisała się na nowo.
Wystawę „Co babie do pędzla?!” Artystki polskie 1850-1950 można oglądać w Muzeum Narodowym na Zamku Lubelskim do 5 października.
PaB / opr. WM
Fot. Iwona Burdzanowska
