„Pokój mój daję wam” – pod takim hasłem na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim odbywa się Dzień Judaizmu. Obchody rozpoczęła pieśń „Shema Israel”, czyli „Słuchaj Izraelu”, która jest jedną z najważniejszych modlitw w judaizmie.
– Ten pokój jest jeden, ten sam, bo my się modlimy do tego samego Boga i o ten sam pokój – mówi metropolita lubelski arcybiskup Stanisław Budzik. – W Starym Testamencie są piękne modlitwy o pokój, z drugiej strony Chrystus powiedział, że zostawia nam pokój, daje nam swój pokój. Także pokój wewnętrzny, bo od wewnętrznego pokoju, pokoju serca zależy także pokój we wspólnotach ludzkich, rodzinie, ojczyźnie i na całym świecie.
– Nasze poznanie ma służyć pokojowi, porozumieniu i wzajemnej empatii – mówi kantor Symcha Keller. – Jest taki mądry cytat z Talmudu, że nikt nie jest zobligowany zakończyć swoją pracę za swego życia, ale nikt nie jest zwolniony z tego, żeby jej nie rozpocząć. Więc stosujmy to – i to wszystko. To najważniejsze. To jest dla nas święto. Ktoś chce poznać naszą tradycję, ktoś chce zbliżyć się do tej tradycji, bo okazuje się, że nasza tradycja jest częścią jego tradycji.
– Wszystkie wojny wynikają przede wszystkim z nienawiści, która rośnie często przez pokolenia – dodaje kantor Symcha Keller. – Po drugie, z chorych ambicji liderów, którzy usiłują być kolejnymi führerami, cesarzami itd. Bo to jest choroba ludzkości od jej początków. Homo sapiens ma to w swoich genach. Kolejną rzeczą jest to, że musimy umieć przebaczać. I to już jest chrześcijańska cecha, ale żydowska też powinna być. Pokój przede wszystkim trzeba zbudować w sobie samym. Jeśli w sobie nie mamy pokoju, jeśli będziemy się ze sobą ścierać w swoim najbliższym otoczeniu, konfliktować, to będziemy przenosić to na arenę kraju, później międzynarodową. Nienawiść pojawia się najpierw w człowieku, a później przenosi się na innych.
Dzień Judaizmu w polskim Kościele katolickim ustanowiła w 1997 roku Konferencja Episkopatu Polski. Jego celem jest rozwój dialogu chrześcijańsko-żydowskiego.
EwKa / opr. WM
Fot. Piotr Michalski