Podobno nie lubił burzy i grzmotów – do tego stopnia, że kulił się w kącie, twarz chowając w kaptur – za to fascynowały go krople deszczu rozbryzgujące się o różne podłoża. Całe pokolenia, aż do XIX w. miały go za dziwaka i ekscentryka, aż ktoś zadał sobie pytanie czy rzeczywiście tak było. Nadal niewiele wiemy o Piero di Cosimo, ale w świetle najnowszych badań gorący żywot pióra Vasariego lekko stygnie i od razu inaczej patrzy się na to, co kolejny w szelmowskiej plejadzie Florentczyk po sobie zostawił. A o tym wszystkim opowiemy w najnowszym odcinku „Zdolnych Szelm” – zapraszamy: historyk sztuki dr Marta Gudowska i red. Paweł Błędowski.
Słowniczek dla zagubionych i głodnych wiedzy:
– tempera grassa: technika malarska, w której do pigmentów wymieszanych z emulsją jajeczną dodaje się olej schnący (np. lniany, makowy czy orzechowy); dodatek oleju zbliża technikę właściwościami do farb olejnych – pozwala uzyskiwać płynniejsze przejścia barwne dzięki wydłużonemu czasowi schnięcia; nazwa pochodzi od włoskiego „grassa” czyli tłusta; technika w użyciu od XV w.
Zdjęcia do pooglądania:
– https://www.uffizi.it/en/artworks/perseus-frees-andromeda#gallery
MGu/PB
Fot. www.wikipedia.org