Decyzja zapadła już pierwszego dnia wojny, żona z dziećmi wyjeżdżają do Polski, mąż idzie do wojska, żeby walczyć za Ukrainę. I tak żyją od trzech lat. W czasie nielicznych spotkań, gdy mąż ma krótki urlop, starają się żyć normalnie. Planują wycieczki, spacery, wspólnie spędzany czas. Ale to zaledwie kilka dni w roku. Potem on wraca walczyć na wschodzie Ukrainy, ona pracuje i wychowuje dwoje nastoletnich dzieci. Poza tym, żyją – jak mówią – przez telefon i mają poczucie, że ktoś zabrał im i nadal zabiera kolejne lata wspólnego życia.
Fot. RL