W Wielką Sobotę po zmierzchu odbywa się najważniejsza liturgia w roku nazywana Wigilią Paschalną, która należy już do uroczystości Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Pierwszą jej częścią jest Liturgia Światła, kiedy to od poświęconego ognia zapala się świecę – paschał – symbolizujący Chrystusa, czyli Światłość Świata i przejście z mroku śmierci do życia.
Ksiądz na paschale żłobi rylcem krzyż, a nad nim grecką literę alfa, pod krzyżem literę omega, a na czterech polach między ramionami krzyża cyfry bieżącego roku. Jednocześnie głośno i wyraźnie mówi: „Chrystus wczoraj i dziś. Początek i koniec. Alfa i omega. Do Niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie”.
Następnie procesja wchodzi do ciemnego kościoła. Na przedzie wnoszony jest paschał. Podobnie jak synowie Izraela nocą szli za przewodem słupa ognia, tak chrześcijanie idą w ślady Zmartwychwstałego Chrystusa.
Światło od świecy paschalnej stopniowo rozszerza się na świece trzymane przez wiernych.
RL / PAP / opr. ToMa
Na zdj. Liturgia Światła w pallotyńskiej parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie, 09.04.2023, fot. Iwona Burdzanowska