„Tożsamość” to wystawa przygotowana w Galerii Teatru NN. „2700 szklanych negatywów z kamienicy przy Rynku 4 to największa odnaleziona w Lublinie kolekcja negatywów” pisze kurator wystawy, Patryk Pawłowski. „Minęło już 12 lat od czasu, gdy kolekcja ta trafiła do Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie. Dziś każdy może oglądać całą kolekcję w portalu Pracowni Ikonografii Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”. Dzięki publikacji zdjęć w Internecie, wywieszeniu powiększonych odbitek w oknach kamienic na Starym Mieście w Lublinie, licznych artykułach prasowych i przedsięwzięciach edukacyjno-artystycznych udało nam się ustalić tożsamość kilkunastu osób pojawiających się na fotografiach z kolekcji. W przypadku niektórych z nich, udało nam się dotrzeć do ich rodzin i poznać ich historie.” W programie przywołamy jedną z niezwykłych historii związanych z kolekcją.
Michał Stachyra, artysta i aktywista, tworzy sztukę zaangażowaną społecznie. Jednym z miejsc, które stworzył jest wynajęta w styczniu hala dworca PKS w Puławach. W niedzielę o 12.00 rozpocznie się oprowadzanie kuratorskie po wystawie zatytułowanej BOJĘ SIĘ WYJŚĆ NA MIASTO NOCĄ. To otwarta kilka dni temu ekspozycja, która prezentuje opinie, myśli oraz manifesty puławskiej młodzieży. „To głos pokolenia, które nie ma w realnym świecie swojego autonomicznego, bezpiecznego miejsca” czytamy w opisie wystawy. Zapowiadając dzisiejsze wydarzenie, cofniemy się przy okazji w przeszłość. W 1970 roku młody kilkuosobowy zespół, wykorzystując bardzo skromne środki, przyjechał do Puław z Warszawy i stworzył własny ambitny, nowatorski teatr: Studio Teatralne przy Zakładach Azotowych „Puławy”. Twórcy byli zafascynowani teatrem Jerzego Grotowskiego, jego techniką aktorską i metodyką pracy. W Puławach przygotowali „Misterium Buffo” Włodzimierza Majakowskiego, „Świeczka zgasła” i „Niedźwiedzia” Antoniego Czechowa, „Noc tysięczną drugą” i „Teatr cudów” Miguela de Cervantesa. Wkrótce jednak pojawiły się pretensje ze strony władz i samych Zakładów Azotowych. Studiu Teatralnemu zarzucano, że nie przyciąga robotniczej widowni, a poza tym jest teatrem za bardzo eksperymentalnym. Studio przetrwało trzy lata, w 1973 roku przestało istnieć. Przypomnimy nagraną w 1997 roku audycję Grażyny Lutosławskiej „Studio Puławy”. Wzięli w niej udział artyści, którzy do dziś mówią o tym, jak wielki wpływ na ich drogi twórcze miały te trzy lata: Małgorzata Dziewulska, Ewa Benesz, Piotr Cieślak i Tomasz Łubieński. Spotkanie w Lublinie zorganizował Włodzimierz Staniewski.
„Z kapelusza” to przedstawienie Polskiego Teatru Tańca, które w Lublinie zostanie zaprezentowane z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca. Opowiemy o tym razem z Ryszardem Kalinowskim z Lubelskiego Teatru Tańca.
W 401 odcinku słuchowiska „Bazarek” Wiesława biegnie żeby zwolnić.
Fotografia z kolekcji szklanych negatywów prezentowana na wystawie „Tożsamość” w Galerii Teatru NN. Fot. Grażyna Lutosławska