Czterdzieści piosenek bardziej znanych i tych mniej nagranych powtórnie. Nowe opracowania, czasami nawet zmienione teksty, ale czy to było potrzebne, by uczcić czterdziestolecie zespołu? Według gitarzysty U2 The Edge’a tak, ale wśród krytyków zdania są podzielone. Do mnie także nie docierają jego argumenty, że sporo piosenek było pisanych wiele lat temu z pozycji młodych ludzi i dlatego teraz wymagają liftingu. Przecież każdy z interesujących się muzyką zdaje sobie sprawę, kiedy te utwory powstawały i nie stanowi to najmniejszego problemu zarówno dla innych wykonawców jak i słuchających. Świetnym tego przykładem jest „My Generation” The Who i nikomu to nie przeszkadza, kiedy panowie po siedemdziesiątce wykrzykują, że „mają nadzieję, że umrą zanim się zestarzeją!”. Z drugiej strony kilka piosenek brzmi bardzo dobrze w nowej wersji, ale są to po prostu znakomite kompozycje, które same się bronią bez względu na to, w jakie ciuszki się je ubierze! W dziesięciostopniowej skali cztery i pół gwiazdki.
AM