Krystyna Modrzewska, uczona i pisarka związana z Lublinem miała drewnianą skrzynkę z napisem „Vardags”. Były w niej rzeczy, które chciała mieć zawsze w zasięgu ręki: zdjęcia najbliższych, zakładki ręcznie robione przez matkę, różaniec, szkło powiększające z odciskiem linii papilarnych, pierścionek, opaski AK. Do skrzynki zajrzymy razem z Wiolą Wejman, w nowym cyklu opowieści o przedmiotach, dzięki którym powiększają się szczeliny, przez które możemy przyglądać się przeszłości. Wiola Wejman z Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”, to dokumentalistka specjalizująca się w historii mówionej. Koordynuje działaniami Pracowni Historii Mówionej. Jest autorką kilkuset wywiadów ze świadkami historii.
Dwie płyty z muzyką Andrzeja Nikodemowicza i Henryka Wieniawskiego ukazały się w listopadzie 2022. Pierwsza zawiera utwory na skrzypce i fortepian – kompozycje z pierwszego okresu twórczego Andrzeja Nikodemowicza i kilka miniatur Henryka Wieniawskiego, a nagrali ją Dominika Falger, skrzypaczka, profesor Uniwersytetu Muzycznego w Wiedniu – skrzypce i Gajusz Kęska, pianista, profesor Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie – fortepian. Artyści nagrali płytę, na której znalazły się: „Kołysanka” op. 86, „Sonata” op. 10, „Romans” op. 6 , „Nokturn” op. 3 i „5 Kołysanek” op. 94 A. Nikodemowicza oraz cztery miniatury – „Kujawiak a-moll”, „Obertas” op. 19 nr 1, „Pieśń polska g-moll” op. 12 i „Dudziarz” op. 19 nr 2 Henryka Wieniawskiego. Druga płyta zawiera trzy Sonaty fortepianowe Nikodemowicza w interpretacji Gajusza Kęski. O albumach opowie w „Nie tylko rozrywkowej niedzieli radiowej” Teresa Księska–Falger, pianistka, popularyzatorka muzyki i organizatorka wydarzeń muzycznych, pomysłodawczyni Festiwalu „Andrzej Nikodemowicz – czas i dźwięk”.
Do końca stycznia w Centrum Spotkania Kultur w Lublinie można oglądać wystawę obrazów Zdzisława Beksińskiego. Magdalena Grzebałkowska napisała kilka lat temu fascynującą biografię pt. „Beksińscy”. Opisała w niej losy malarza Zdzisława Beksińskiego oraz jego syna, dziennikarza muzycznego i tłumacza, m.in. kultowych skeczy Monty Pythona – Tomasza Beksińskiego. Wrócę do spotkania w Teatrze Starym, podczas którego o tym opowiadała.
W 347 odcinku słuchowiska „Bazarek” o tym, dlaczego Helena jest dumna z tego, że nie dotrzymuje postanowień noworocznych i jeszcze o tym, kogo Wiesława chce upchnąć w łazience i dlaczego nie Bobasińską.
Na zdjęciu pamiątki po Krystynie Modrzewskiej/fot. Wiola Wejman. Z archiwum Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie.